Περί βαθμών Κελσίου και Φαρενάιτ

Κλίμακα Κελσίου

Άντερς Κέλσιος

Κλίμακα Φαρενάιτ

Ντάνιελ Γκάμπριελ Φαρενάιτ

Αναλογικό θερμόμετρο με υδράργυρο

Υδράργυρος

Mercury (quicksilver, hydrargyrum)

Γιατί ο Υδράργυρος είναι επικίνδυνος

Αντιμετώπιση έκχυσης Υδραργύρου

Ψηφιακό θερμόμετρο

Σύγκριση μονάδων Κελσίου, Φαρενάιτ, Κέλβιν

Πώς δημιουργήθηκαν οι διαφορετικές μονάδες μέτρησης:

Η κλίμακα Κελσίου (Celsius)

Το μηδέν (0 °C) της κλίμακας αντιστοιχεί στη σταθερή θερμοκρασία που λιώνει ο καθαρός πάγος σε πίεση μιας ατμόσφαιρας.

Το εκατό (100 °C) της κλίμακας αντιστοιχεί στη σταθερή θερμοκρασία στην οποία βράζει το καθαρό νερό σε πίεση μιας ατμόσφαιρας.

Αν χωρίσουμε την απόσταση ανάμεσα στις ενδείξεις μηδέν και εκατό στο θερμόμετρο σε εκατό ίσες υποδιαιρέσεις, τότε κάθε υποδιαίρεση αντιστοιχεί σε μεταβολή θερμοκρασίας κατά ένα βαθμό Κελσίου. Φυσικά υπάρχουν και θερμοκρασίες πάνω από 100 °C και κάτω από 0 °C (αρνητικές).

Η κλίμακα Φαρενάϊτ (Fahrenheit)

Μηδέν (0 °F): η χαμηλότερη θερμοκρασία η οποία επετεύχθη εργαστηριακά το 1717 από ένα μίγμα ίσων ποσοτήτων από πάγο, νερό και θαλασσινό αλάτι.

Ενενήντα έξι  (96 °F): η θερμοκρασία του υγιούς ανθρώπινου σώματος.

Η κλίμακα Κέλβιν (Κέλβιν) (χρησιμοποιείται συνήθως στην Αστρονομία)

Απόλυτο μηδέν (0 °Κ) είναι η χαμηλότερη θερμοκρασία που μπορεί θεωρητικά να επιτευχθεί στο σύμπαν. Μηδέν βαθμοί Kelvin ισούται με –273 °C.

Μετατροπές:

F = 1,8∙C + 32         C = (F – 32):1,8 K = C + 273